Ciągle w biegu...
Nieustannie za czymś gonimy, przy czym towarzyszy nam niekończąca się lista spraw niezałatwionych, ważnych i ważniejszych. Chcemy mieć, chcemy być kimś, a przestajemy być tym, kim jesteśmy, bo cały czas jesteśmy gdzieś, ale na pewno nie tu, w tym miejscu, w tej chwili. Nie pamiętamy całych długich lat naszego życia. Umykają nam tygodnie miesiące lata, a my wciąż dążymy do czegoś lepszego, ważniejszego, bardziej spektakularnego. Czasem tylko stopujemy, gdy ciało odmawia posłuszeństwa i nie daje już sobie rady i wtedy zwykle w wyniku nagromadzonej w nas złości lęku i stresu pojawia się choroba. I zdajemy sobie sprawę, że nie jest nam dobrze, nie cieszymy się, choć może mamy wszystko to, co wydaje się dawać szczęście. Uciekamy od siebie, uciekamy od trudnych sytuacji i emocji, uciekamy również od tego, co dobre. więcej o mindfulness już jutro w kolejnym poście :)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz